minikprensess0504 bende hamileliğim dede doğumum dada kimseden fayda görmedim, annem hayatta değil, kayınvalidem uzakta ve yaşlı gelemiyor, doğuma gitmeden birgün önce bile iş yapmaktan yorgundum, birazda titizim takıntılarım var hergün evi siler süpürürüm, kızım 1 yaşında akşama kadar işim bitmez, çocuk, temizlik, çamaşır, yemek bazen bir kahve bile içemeden akşam olur, yani hergün aynı şeyler, insan bunalıyor bazen çıldıracak gibi oluyor evet ama napalım sabırlı olmak lazım, bu günlerde geçecek, kusura bakma yanlış anlama ama çok erken hamile kalmışsın Allah yardımcın olsun inşallah, ama ben 2.çocuğu yapmayı düşünmem çünkü tek başıma 2 çocuk hiç sağlıklı olmaz, annem sağ olsa düşünmez yapardım tabiki annem en büyük destekçim olurdu, arada nefes almamı sağlardı, doğumdan beri saçlarımı kestireceğim ancak geçen hafta saçlarımı kestirebildim kız kardeşim baktı kızıma sonra arkadaşıma kahveye gittim sohbet muhabbet o kadar iyi geldiki anlatamam havam değişti resmen, işte arada bunu yapabilsek keşke ama nerde 1 sene sonra olabildi bu, annem olsa arada bunu yapardım mesela kendime daha iyi bakardım ve mutlu anne mutlu bebek mutlu eş olurdu, ben gergin oldukça bebeğim de eşimde geriliyor ama napim elimde değil bende insanım, kişisel ihtiyaçlarımı bile zor görüyorum ve buda haliyle insanı geriyor