Busra9290 çok mümkün değilmiş gibi geliyor bana bu. Tüm gün dolu dolu geçse de; her annenin nefes almaya ihtiyaç duyduğu anlar olabiliyor.
Yeni doğduğu zamanlarda ve hatta 1,5 yaşına gelene kadar benim için her şey kolaydı. Kolik bi çocuk değildi. Yedir, altını temizle, dışarı çıkar, uyut ve tekrar et. Zorlanmadığım bi süreçti çünkü hem daha fazla uyuyordu hem de işim daha kolay bittiği için dışarı çıkmamız daha kolay oluyordu. Vakit geçiyordu yani.
Büyüdükçe, beklediği ilgi haliyle arttı fakat benim onun enerjisine yetişebilmem mümkün değildi. Aynı anda hepsini idare edemediğim bi sürece girmiştim. Bu yüzden 18. ayından itibaren yaşına uygun içerikleri özellikle yetiştirmem gereken işler olduğu zaman açmaya başladım.
Bheem, trotro, cocomelon veya super simple song şarkıları gibi. İlk zamanlarda elbette çok ilgili şekilde bakıyordu ekrana. Çünkü yeni tanışmıştı, büyülenmiş gibiydi fakat zamanla tüm ilgisi azaldı.
Dakikalarca bile oyalayamamaya başladı tv. Sevmedi, istemedi, bazen kendi kapattı veya sırtını dönüp oyununa devam etti…
Hiç tv izletmeyen var mıdır? Bilemiyorum, vardır herhalde. Şu yaşına kadar yasak, bu yaşına kadar asla gibi net kurallarım olmadı. Uzman önerilerini biliyorum fakat uymadım, yalan yok. Teknoloji çağında yaşıyoruz. Çocuğumuza tv izletmezken elimizde akıllı telefonlarla sürekli bizi görmesini sağladığımız durumlar olabiliyor. Sakınmak ne kadar doğru emin değilim ama tamamen serbest bırakmakta doğru değil. Kontrollü şekilde ortasını bulmak iyi oluyor. Benim için iyi oldu yani.
Kızım tv ile tanışmamış bir çocuk değil. Tanıştı, izledi, hatta sıkıldı. 🤷🏻♀️ Şu an 3 yaşına girmek üzere. Çok nadir izlemek istiyor peppa pig. 1 bölümü bile bitirmeden oyuna devam ediyor.