Ben 42 haftada dogurdum bacılar. 38 haftadan itibaren acikligim 1 cm’di. Hic ilerleme olmadı. Artık 43 haftaya girince doktor acilen dogum yapman lazım beklemenin anlami yok daha fazla bebegin riske giriyor dedi. Suni sancı deniycez eger açılma olmazsa sezaryen yapariz dedi. Akşam 6da yatirdilar beni. 7 ye kadar cok rahat karşıladım sancıları. Boyleyse cok guzel dedim. Zaten ağrı eşiği yüksek biriyimdir kolay kolay zorlanıyorum demem. Görüştüğüm bir doula vardı. O geldi hemen. Duşa girelim açılman hızlanır sancılar hafifler dedi. Bende olur dedim girdim hemen. Yaklaşık 1 saat duşta kaldık ağrılar neredeyse yok oluyordu suyun etkisiyle masajlarla nefes egzersizleriyle falan. Duştan çıkıp yatağa geçtim. Nst ye bağladılar tekrar. Yataga yattım ama duramıyorum. Sancılar cok siddetlenmeye başladı. Ayaga kalkmak istiyorum çünkü yattikca sancılar 10 kat artıyor. Ebe geldi açıklığıma baktı 4 cm. Eyvah dedim 4 cm de böyleyse ben bu ağrıyı mümkün değil cekemem. Epidural takin diye yalvarmaya başladım. Doktor gelsin baksin bi epidural takarsak dogumun durur dediler. Dursun dedim en kötü ihtimalle sezaryen olurum. Kasılmalar dakikada 1 kere falan giriyor ama ben her girdiğinde avazim çıktığı kadar bağırıyorum. Eşimin elini oyle bir sıkmışım ki yüzük parmağını kesmiş adamcağızın. Sonra doula tekrar duşa girelim rahatla biraz dedi. Hemen olur dedim. Yürüyecek mecalim yok. Duşa kabinde secde pozisyonunda yatıyorum. Eşimin ayakkabilarinin üstünde ağlıyorum dayanamıyorum diye. Esim ebelerle kavga ediyor nerde bu doktor kadın dayanamıyorum diyor sezaryen yapin kabul ediyoruz herseyi diye. Bende sağlıkçı oldugum icin biliyorum vakit kazanıyorlar. Doktor gelicek haber verdik falan diye. Saat 9 olduğunda tekrar açıklık bakmaya geldiler. 7 cm olmuş. Allah’ım diyorum daha cok var ben bir kasılma daha kaldiramam. O sırada pilates topu getirdiler ama ben ne oturabiliyorum ne ayakta durabiliyorum. Hicbir yere sigamiyorum.nstye bagliycaz diye geldiler. Ben yapamam dedim yataga yatmam imkansız. Açıklık bakarken suyumu patlattı ebe. Ağrı tavandayken artık baygınlık gecirtecek seviyeye geldi. Kasilma bittiginde ben cok yoruldum sadece 5 dakika uyusam yeter diyorum ama artık dakikada 2 kere falan giriyor nerdeyse. Tam kasılma biterken hemen arkasından yenisi geliyor. Artık kendimi parçalıyodum. Doula masajlar yapiyor eşim elimi tutuyor ben yerlerde sürünüyorum resmen. 9 bucuk gibi suni sanciyi kapattılar farklı bir serum taktılar agrin hafifler diye ama hiç gram degisiklik olmadi bende. Nefes alamaz oldum artık. En son saat 10da tekrar baktılar 9 cm olmuş dogumhaneye inicez dediler. Son anlarda o kadar güçlü bir ıkınma istegi geliyordu ki. Tuvalete gidip oturuyorum sanki büyük abdestim varmış gibi aşırı bir dürtüyle ama yapamiyorum. Sonra geldiler Oturdum tekerlekli sandalyeye. Dogumhaneye kadar kendimi cok sıktım. Orda da bir odaya götürdüler doktor kanamali bir hastaya bakiyor sen burda uzan dediler. Ama uzanamiyorum. Ebeye ıkınma ihtiyacımi durduramıyorum ne olur yardim edin diye yalvarıyorum. 15 dakika dogumhanenin içinde bacaklarım titreyerek gezdim. Esimi ve doula yi almadılar oraya tabi. Neyse doktor geldi. Hazır mısın burcu dedi. Dayanamıyorum hocam artık dedim. Hemen dogum masasına yatırdılar beni. Ne kadar sürdü bilmiyorum ama sadece 2 kez ıkındım.o kadar hızlı oldu ki hemen doğdu kızım. İnanın doğumu 50 defa yaparım ama sancı cektirmesinler bana. Doğum anından korkardım hep. Sancilari rahat cekerim diye düşünüyordum. Hem anlatilan hikayeler hemde kendi agri esigimi bilmem cesaret veriyordu bana. Ama hic bekledigim gibi olmadı. Doğar dogmaz kızımı göğüsüme koydular. Sıcak eli yüzüme dokundu. 30 saniye once bagiran ben değilmişim gibi doğduğu anda hersey bitti hicbir ağrı kalmadı. Doktor dikislerimi atarken bacaklarim kontrolsuzce titredi hep. Dogumdan sonra 3 saat falan sürdü nerdeyse. Odaya alındığımda doula ile konuştuk. O kadar doguma katıldım. Seninki kadar zor olanı görmemiştim dedi. Açılmam hiç yokken suni sancı aldığım ve çok hızlı açıldığım için olmuş bu kadar yoğun ağrı. gece dikiş yerlerimde çok ağrı oldu ama arkadaşların da söylediği gibi o sancıların yanında gercekten çerez sayılırlardı. Vesselam bir daha dogurursam (ki bu korkuyla sanırım bir daha çocuk yapmam😂) hiç düşünmeden sezaryen olurum. Çünkü sonuç olarak iki türlü de dikişler zorluyor. Normal dogum sonrasi rahat oluyor diye normal dogum tercih ettim. Ama gel gelelim benim dikişlerim doğumdan sonra tam 1 ay boyunca kivrandirdi beni. Sezaryen yaptirsamda aynı şeyi yaşayacaktım. Cok şükür geçti gitti 🤭
Kızım bugün 2 aylık oldu 💜