Merve
- Olay için, fiziksel alan ihlali ve temas durumu mevcut görünüyor. Bu şartlar altında çocuk ürkebilir ve ne olduğunu anlayamayabilir. Eğer anne bu duruma sessiz kalırsa, cocuk bu davranışın normal olduğuna kanaat getirir. Eger anne bu durumu büyük tepki koyarsa, ortam kizisabilir ve olay yine çocuğun ozguven kaybı veya çekimserlik gibi problemler yaşamasına sebebiyet verebilir.
Bu nedenle öncelikli olarak yapılması gereken cocugu uzaklaştırmak ve ardından bu hatali davranışta bulunan anneyi uygun bir dille mahçup olacağı sekilde uyarmak, gereksiz tartışmaya girmemektir.
2.olayda cocugumuz diğer çocukların uygun olan/olmayan davranışlarından rahatsızlık duyma, korkma gibi davranışlar sergilese de, bu bize başka bir çocuğa müdahale etme hakkı vermez. O sebeple çocuğumuza uygun bir dille o çocuğun neden öyle yaptığını (bilmediği için vs gibi.) izah edip, rahatsızlığı devam ediyorsa ortamdan uzaklaştırarak farklı oyuncaklara yönlendirme yapabiliriz.
3.olayda ise, yine ilkine benzer bir durum söz konusu. Başkalarının çocuklarımız üzerinde mesuliyeti veya egemenlik hakkı yoktur. Kimse kimsenin özgürlüğüne müdahale edemez sonucta. Bu sebeple çocuğumuzun kendini güvende hissetmesi için, çocuğumuzun da duyabileceği sekilde onu uyaran kişiyi uyarmak iyi bir seçenek gibi.
Esasinda bahsettiğiniz gibi bu ve benzeri hatta belki de bundan daha vahim olaylarla sık sık karsilasmaktayiz. Kendimizde başkasının cocuguna müdahale hakkı gormezsek, çocuğumuzu tehlike gördüğümüzde veya başkasına zarar vereceğini düşündüğümüzde uyarirsak, bunlar haricinde çocuklara oyunlarında müdahale etmeyip, iletişim hakkı tanirsak, park ebeveynligini başarıyla tamamlamış oluruz diye düşünüyorum. 🌷