Zynpalmina bebeğim 8 aylıkken evden çalışmaya başladım şu an 18 aylık. Yazılımcıyım sabah 8 akşam 6 çalışıyorum. Annem sağolsun oğluma bakıyor. Bebeği bakacak biri olmadan uzun saatler evden çalışmak mümkün değil. Bakan olduğu halde başlarda emekleyerek çalıştığım odanın kapısına gelip ağlıyordu, şimdi de kapıyı yumruklayıp ağlıyor. Emmek istiyor, oynamak istiyor, sadece kucağımda durmak istiyor, kitap okuyayım istiyor. Gün içinde beni çokça bölüyor. Bazen gece uyuduktan sonra telafi çalışması yapmam gerekebiliyor. Aslında evden çalışmak güzel, bebeğim ağladığında koşup sarılabiliyorum, kahkahalar attığında duyup mutlu oluyorum, ne yediğini biliyorum, altını ben değiştirebiliyorum, öğlenleri alıp parka götürebiliyorum. Çalışmak bana ruhen iyi geliyor, işimi severek yapıyorum, üretken olunca mutlu oluyorum. Ben mutlu olunca oğlum da daha sakin oluyor. Bunların dışında çoğu zaman yemek yapamıyorum, dışarıdan söylüyoruz ve ev işlerine neredeyse hiç vaktim olmuyor, pandemiden dolayı yardım da alamıyorum, haftasonu oğlum uyurken yapabildiğim kadarıyla yapıyorum. Umarım yardımcı olur.