Yani kızlar galiba ben bencil bir insanım kızımı çok seviyorum eşsiz bir sevgi rabbim aratmadı çok şükür nasip etti bunu bir kenara bırakıyorum çünkü böyle konuşunca nedense vicdanen kızımdan da şikayet ediyormuşum gibi algılanıp Ona bişey olursa korkum oluyor, şöyle düşünüyorum kızım 2 yaşında ben 31 olacağım, 2 yıldır tabi her anne kadar bende zorlandım belki az belki fazla ama hepimiz sıcak bir çayın bir kahvenin hoş sohbetin özlemini, deliksiz 3-4 saat uykunun hasretini, 15 dk banyo yapabilmenin rahatlığını aradık, 2 bebek demek bana hayatımda en az 5 sene boyunca neredeyse pek de insancıl olmayan yaşam standartları demek gibi geliyor neden kendime bu kötülüğü yapayım ki diyorum bu bencillik mi