Analarımız uyku eğitimi kesinlikle uzun bir süreç. 3haftada tüm düzeni değiştirip bişeye adapte etmek bebekte gerçekten ileri zamanlarda tahribatlar yaratıyor. Kızı şuan 15yaşında olan bir komşum var ve çocuk hala anne babasıyla uyuyo gece kalkıp. Geçmişini sorduğumda ben çok az ayakta salladım. Bir gece koydum beşiğine ağlaya ağlaya uyudu ondan sonra da alıştı dedi ve ben o zamana kadar okuduğum uykuyla ilgili bilgiler geldi aklıma. Çocuk şuanda tamamen kendine Güvensiz, annesi olmadan markete bile gidemeyen bir çocuk. Altında böyle bir sebep çıkınca ben kendimce buna bağladım.
Ben adı ne ise uyku eğitimi diyelim… Doğduğundan beri bi düzen kurmaya çalıştım. Önce rutinler oluşturdum en temel amacım gece ve gündüzü ayırt etmesini sağlamak oldu. 2.aydan başladım. Tüm uyku saatlerine aralıklarına dikkat ettim. Uyutma stiline hiç takılmadım önce kucakta uyudu sonra ayakta salladım. 3. Aydan 10.aya kadar hep yarım saat - 45dk uykulardı. Geceleri 3-4kere uyanırdı. 9.ayda gece beslenmesi daha da azaldı ve 11.ayda kesildi. Yaşına girdiğinde salla dur yöntemiyle sallandırmayı bıraktım yaklaşık 1.5ay sürdü sonrasında odasını ayırdım ve yanından hiç ayrılmayarak ağlatmayarak yavaş yavaş ona yardımcı oldum uyumasında. Şuan 13.5aylık ve kendi kendine uyumaya alıştı. Alıştı diyorum çünkü öğretmedim. Öğretmek bence bebekler için çok fazla bi kavram. Onlar kendileri deneyimlerek öğrendiklerinde daha mutlu oluyolar bence.
Tabi ki her bebek farklı. Zamana yayarak sabretmek bence en güzeli sonuçta 3-4yaşında sallanarak uyuyan ya da 2-3 saat uykuyla ayakta duran bi bebek ya da çocuğa hiç rastlamadım.
Biraz sabır ve zamanla her şey oluyor. 🧡