Yalnızlık, bebeğe hayır deme vs.

benhande

Merhaba arkadaşlar, bir sorum olacak; bebeğim 22 aylık ve çok hareketli bir çocuk. Tehlikeli şeyler yapıyor çoğu zaman merakından ben de hayır diye bağırıyorum. Normalde tüm gün birlikte oyun oynarız, şarkılar söyleriz, kitap okuruz ama öyle çok alışık ki bir dakika başka şeyle uğraşsam çığlık kıyamet, bacağıma yapışıyor. Yapma dediğim ne varsa hepsini yapıyor. Hayır diye bağırmak istemiyorum, bağırınca başını tutup kaçıyor. Ayrıca genelde çevremiz olmadığı için hep ev ya da bahçedeyiz. Nadir farklı insanları gördüğü, maalesef kimse yok. Bu gibi durumlarda siz ne yapıyorsunuz? Artık ben de kafayı sıyırmak üzereyim. Tüm gün yalnızız ve gelen giden yok. Öyle avm vs dolaşmayı sevmem, boş boş dışarda dolaşmayı da sevmiyorum. Bazen de gerçekten güvensiz geliyor sokaklar, oğlumla tek başıma çıkmaya cesaret edemiyorum. Bahçede kaykay salıncak var. Günde bir saat orda vakit geçiriyoruz ama yine sadece ikimiz.

larisa13

benhande aynı durum …

sencokbiliyon

benhande Çocuğunuzu daha fazla sosyalleştirmelisiniz. Artık 2 yaşına gelmiş. Arkadaş ortamlarına sokmalısınız. Siz sevmiyorsunuz diye, çocuğu mahrum bırakmamalısınız.
Kalabalık parklara, avmlerdeki oyun alanlarına götürmelisiniz. Anne bebek aktivite merkezi de iyi bir fikir olabilir. Orada da başka çocuklarla kaynaşır.
Ayrıca, bağırdığınızda kulaklarını kapatıp kaçıyormuş. Ara ara çocuğunuza desibelinizi yükseltiyorsunuz sanırım.
Sürekli evde olmak, yalnız olmak ve hep aynı aktiviteleri yapmak ikiniz için de sıkıcı bir durum olsa gerek.
İkiniz de daha fazla insan içine karışmalı, sosyalleşmelisiniz bir şekilde.

tospikannesi_

benhande sende yine bahçe varmış canım bende o da yok bahçeyi bırak balkon bile yok kızımla tıkılmışız tüm gün benim kızım 2.5 yaş. Artık kendi kendine oyun kurduğu ve nelerden hoşlandığını tam anlamıyla anladığım için biraz daha rahatım mesela oyun kuruyoruz ve bazen 40 dk-1saat oynuyor. Beraber yemek tatlı yaparız oyun oynarız bu şekilde geçiyor. Parka çıkarıyorum derdi arkadaş park asla değil o yüzden oyun grubuna götürmeye çalışıyorum onun dışında bazen yalnız çıkıyoruz temiz hava almak için markete çıktığımız dondurma yemeğe gittiğimiz de oluyor haftasonu zaten eşim gezdiriyor full onun isteği üzerine birşeyler yapıyoruz at binmeyi çok sebiyor oraya götürüyoruz bu şekilde bizde

3kedili2bebekli

benhande hayır diye bagirmaniz bir çözüm değil sadece çocuğu korkutmuş o an vazgecirmis olursunuz ama güzelce izah edip kısa ve öz şekilde anlatip mesela çekmeceyi açtı bu çekmeceyi acamazsin içinde bıçaklar var ve tehlikeli ama bak bu çekmeceyi açabilirsin deyip o an dikkatini dagitirsaniz 2-3. Uyarinizda sizi anlayacak her konuda bu geçerli ve iş yaparken ona da basit seyler söyleyin size yardım etsin bu da siz iş yaparken bacaginiza yapışıp ağlamaz bulaşık makinası bosaltirken tabak istemek yemek yaparken kaşığı tutmak sebzeleri tutmak gibi şeyler

benhande

sencokbiliyon ben avm sevmiyorum, onun dışında arkadaşım olsa hiç sorun olmaz, sürekli görüştürürüm ama arkadaşlarımın çoğu bırakın bebek yapmayı boşandı bile. Çoğu da evli değil. Çocuk olunca da kimse arayıp sormaz oldu. Komşu desen o da yok, ufak bir apartmandayız. 9 daire var, 5 dairesi dolu genelde diğerleri boş. Zaten olanlar da yaşlı insanlar. Çocuk yok yani. Haftada bir kez oyun etkinlik alanı açıldı, oraya götürüyorum, saat ücretli. Orda insanlarla henüz iletişim kurmuyor, oyuncaklarla oynuyor. Aslında evde sürekli farklı oyunlar oynatıyorum, tv de izlemiyoruz evde. Ben zaten normalde de izlemem. Ooff çok istesem de hiç arkadaşımız yok ya…

benhande

tospikannesi_ bebek arabası ile çıkıyoruz ama bizimki 10 dakika sonra bağırmaya başlıyor, bir yere gitsek arabayı mı, onu mu tutacağım bilemem. Çok hızlı ayrıca, bahçede bile bazen taş alana koşana kadar yetişemiyorum, öyle sokaktan geçenle de sosyalleşemiyoruz ki, ne zor şey şu büyük şehirlerdeki yalnızlık…

benhande

3kedili2bebekli hayır diye bağırdığım şeyler tehlikeli olanlar, mesela dün yemek yapıyorum ocağın demirine uzandı ve çekmeye çalıştı. Aklım gidiyor… sabah 6:30’da başlıyoruz güne, saatlerce oyun, kitap derken diğer işler var tabii yine beni bekleyen. Yemek yapmak zorundayım, asla durmuyor. Öyle bir çekmeceyle de yetinmiyor maalesef. Zaten problem de burada başlıyor, ona acil yemek pişirmem lazım fakat izin vermiyor, ilgilendiğim ne varsa hemen bırakıp onunla ilgilenmemi istiyor çünkü hep ikiz gibiyiz, alıştı. Yoksa bebeğimle çok sohbet ederim, kendisi de konuşarak isteklerini ifade edebiliyor.

26merve26

benhande çocuğunuzun sosyalleşmesi lazım hiç bir anne baba boş boş park avm gezmiyor valla 2 çocuğum var gittiğim hiç bir yerden gram zevk almamama rağmen her yere götürmeye çalışıyoruz tatile gittik daha yeni popom yer görmedi ne yediğimden anladım ne içtiğimden sol tarafımla taşıyorum bebeğimi (1 yaş kendisi) o bölge bronzlaşmamış bile düşün ama orada bi gülüşü yetti bide 6 yal oğlum var o 8 aylıkken pandemi oldu ve evde büyüdü diyebilirim 2 yaşa kadar kelimesi yoktu ne kadar uğraşsakta özel hoca tuttuk 6 ayda normale döndü yani diyeceğim çocuk yaşıt görmek ister bizler sosyal varlıklarız hep anne babayla oynanmaz hep bahçede evde oynanmaz bişey olmaz çıkın park vs gezin yaşıtlarıyla oynasın yeni şeyler keşfetsin şuan zaten kısıtlı olduğu için bu kadar bunaltıyor sizi de biraz alan tanıyın zaten 3-4 yaşa kadar rahat yok o yüzden bolca ona keşif yeri şunun biz ilk oğlumda o dönemi yaşadıktan sonra bakın 6 yaşını geçti bir izin gününde eşim aman yatayım demedi ille bi yerlere gittik şehirler müzeler hayvanat bahçeleri ne ararsanız ve şuan işte 1 yaş oğlum da me kadar sor olursa olsun göze alıp gidiyoruz popomuz yer görmüyor parktan vs den gerçekten nefret ediyorum ama nerdeyse her gün çıkıyoruz çünkü arkadaşları var çocukların maalesef sokaklar güvenli değil en azından park daha korunaklı takip edilesi oluyor ve illa bi çocuk denk geliyor oynaması için sizde bence baya büyümüşken çıkın. Eşimle daha sabah konuştuk seneye tatile gitsek mi gitmesek mi diye dedik nasıl olsa her yer zehir oluyor gidelim büyük oğlumuz en azından çok mutlu oluyor dedik 🫣

benhande

26merve26 öncelikle fikir verdiğiniz için çok teşekkür ederim, biz de deneyim konusunda yurtdışına çıkarken vs. hep birlikte seyahat etmeyi seviyoruz. Zaten sorun da burada; anneanne babaanne dede vs herkesin kendi planları ve hayatı var, gelip ilgilenen de yok, sadece üçümüz varız. Eşim, ben ve oğlumuz. Parka da götürünce sürekli dibindeyim, biriyle konuşamıyorum bile çünkü korumaya çalışıyorum istemsiz. Elimde değil, kendi sosyal hayatımı umursamıyorum, sadece ona odaklı yaşıyorum. Evde de öyle, kulağına gereksiz bir bilgi girmesin diye tv bile açıp izlemedim. Fakat sosyalleşme kısmında sınıfta kaldım, ona arkadaş bulmak için oyun konsepti olan bir cafeye götürüyorum. Orada da herkes kendi arkadaşlarıyla ya da eşleriyle oturuyor, öyle pat diye de sohbete girilmiyor yani. Belki acele mi ediyorum diyorum ama herkes burada artık 2 yaşında sosyalleşmesi gerek yazmış, demek olması gereken bu.

Miracinannesi_

benhande şuan yaşadığım yerde bende kimseyi tanımıyordum hergun duzenli parka giderek sadece bebeğimin değil benimde birçok arkadaşım oldu hatta bazen telefonlasarak anneler toplanip gidiyoruz hergun aynı saatlerde giderseniz rutini olan annelerle tanışma imkanınız olur yalnız hissetmezsiniz 2 yasinda artik sosyal gelisimi için sizin de tesvikiniz çok önemli

benhande

Miracinannesi_ zaten ben de yalnızlıktan patlayacağım.

3kedili2bebekli

benhande o halde biraz ağlamasına izin verin benimkiler de öyleydi su an ya yemek yapmalıyım yada açlıktan ağlayacaksin istersen yanımda oyna istersen içerde oyna arabanı getirip burda surebilirsin gibi yönlendirin 1 hafta diretin anlamaya başlayacak

26merve26

benhande böyle devam ederse ileride sosyallesmede sorun yaşayabilir işte yani arkadaşlık kurmakta vs iyiyide kötüyüde öğrenecek ne yazık ki kendi kişiliğiyle onun süzgecinden geçirip kendi benliğim benliği oluşacak misal çoğu çocuk küfür duyar ama kimi ağzına sakız eder kimi bilir ama söylemez gibi gibi.. çok korumacı olmak her anlamda amca bebeğinizin hayata bir sıfır geride başlatır hep desteğinizi bekler kendi adım atamaz bu yetişkinlik dönemi içinde geçerli tabi salalım gitsin demiyorum ama olumlu olumsu bişeyler yaşamasına olanak sağlayalım inan her anne evladını pamuktan bir fanusta tutmak ister hiç zarar gelmesin kötü bişey yaşamasın vs diye ama maalesef devir öyle bi devir ki aslında yaşam bu şekilde bizim görevimiz onu olumsuzluklara hazırlamak bedenen de ruhen de .. yani hayatın akışına bırakma zamanı gelmiş artık onu bir adım geriden gözlemleyip birşeyleri tecrübe etmesini kimi tebessümle kimi kalp ağrısıyla izleme zamanı ne yazık ki.. ama bırakın böyle böyle neyin iyi neyin kötü olduğunu nasıl ilişkiler kurulması gerektiğini öğrenecek umarım da hep güzel insanlarla karşılaşsın mutlu mutlu oynasın güzel yavrunuz her oyun hayattan bir kesit olacak ona hep bir tuğla daha koyacak kişiliğine böyle böyle büyüyüp gidecek ve bir gün bi bankta akşama kadar arkadaşlarıyla oynayışını izleyeceksiniz rahatça alışıp gidecek oda bu hayata 🥰😇

SistemYavasAmaCalisiyor

benhande oyun grubu için bütçeniz müsaitse çevrenizde araştırabilirsiniz

benhande

26merve26 çok teşekkür ederim, tüm yavrularımız iyi insanlarla ve güzelliklerle karşılaşsın inşallah. Haklısınız, işte ben de o kadar cahilmişim ki anne olunca anladım. Etrafımda hiç bebeği olan kimse de olmadı, kitaplardan ve videolardan izleye izleye öğreniyorum. Acaba bu yaşta bir çocuk ne yapmalı, ne vermeliyim diye sürekli araştırıyorum. Soracak kimse de olmuyor tabi.

benhande

3kedili2bebekli ben de öyle yapıyorum, sessizce bekliyorum ağlaması geçer diye dikkatini başka yöne çekmeye çalışıyorum, hepimiz için ciddi sabır gerektiren bir yolculuk fakat tek eksik tarafımız şu sosyalleşme ortamları oldu işte. Onun da zamanı gelmiş demek ki bir arayışa girdim

Mnli

benhande yaşadığınız yerde oyun atölyeleri oyun gupları yok mu oralara gidebilirsiniz hem siz hem çocuk sosyalleşir

benhande

Mnli bir tane var, oraya haftada bir götürüyorum. Fakat anne bebek cafe-oyun alanı tipinde bir yer. Oyun grupları saati 11:00-13:00 arası olduğu için yazdıramadım. Tam uyku saati çünkü, sabahları 6:30’da uyanıyor, ne kadar değiştirmeye çalışsam da yine aynı saatte uyandı.

Leno

benhande sosyalleşmeyi çocuk diğer arkadaşlarıyla oyun oynasın vakit gecirsin diye düşünmeyin o yaşlarda zaten çok nadir beraber oynarlar, arkadaş olsa da hepsi ayrı telden başka oyun oynuyorlar:) oğlum 3 yaşında şimdi çok güzel oynuyor arkadaşlarıyla mesela ama iki yaşında daha azdı. Biz de yeni şehre taşındığımiz için hiç arkadaşımız yoktu, her sabah market, simitçi dükkanları bile gezerdik oradaki kişilerle sohpet ederdik şimdi bütün esnaf tanıyor bizi, aşağıya parka da indirince ben kendim gidip annelerle konuşuyordum öyle öyle baya arkadaşımız oldu eve de geldiler biz de gittik onlara ama eve gidip gelinmesinden ziyade parkta buluşmak çok daha iyi oluyor. Siz parka falan gittiğiniz de tanışmaya sohpet açmaya çalışın devamı gelir. Şimdi oğlum o kadar sosyal oldu ki parka gidiyorhz bütün çocukların elini sıkıyor ben Mehmet diyor parkalta beni hiç rahatsız etmiyor.

benhande

Leno teşekkür ederim cevap verdiğiniz için, ben de eksikliğini gördüğüm için buraya yazıp fikir almak istedim annelerden. Henüz erken diye açıkçası parka götürmüyordum, bahçeye kaydırak ve salıncak aldık, evde de sürekli oyun oynuyoruz birlikte. Ekran da olmayınca çocuk iyicene dünyada bir ben bir babası bir de kendisi var sanmaya başladı.

26merve26

benhande çok haklısın zaten okuyunca aynı ilk oğlumdaki hislerimi gördüm sende bende gurbetteyim zaten başından beri ve ailedeki en küçük çocuk benden 10 yaş küçük kardeşimdi bende afallamıştım korkuyordum endişeliydim ama zorlaştırmışım herşeyi farkında değilmişim 🥹

Sonraki Sayfa »