yumyyumyy Öncelikle çok güzel ve detaylı bir şekilde aktarmışsın, teşekkür ederim. Kızının yaşadıklarını okurken, gösterdiği gelişimi, güçlü toparlanmasını ve senin ona olan desteğini hissettim. Gerçekten çok kıymetli bir süreç yaşamışsınız.
Şimdi anlattıklarına gelirsek:
Kızının kendi söylediği cümleleri bazen fısıldayarak veya tekrar etmesi durumu, “ekolali” dediğimiz bir şeye benziyor ama burada önemli bir fark var:
Normalde ekolali başkasının söylediğini tekrar etmektir. Sen diyorsun ki, kendi söylediklerini sessizce tekrar ediyor. Bu öz-eko tarzı bir şey gibi duruyor. Bu durum bazen;
• Yeni öğrendiği dil yapılarının kafasında yerleşmesi için “kendi kendine prova” etmesiyle,
• Duygusal bir rahatlama aracı olarak (yani bir şeyi doğru söylediğinden emin olmak, kendini rahatlatmak için),
• Hafif bir gerginlik, heyecan, ya da yoğun duygular yaşadığında kendi kendini yatıştırmak için
görünebilir.
Özellikle büyük bir dil sıçramasından sonra (senin anlattığın gibi, Eylül’den sonra bir anda konuşmasının açılması gibi) çocuklarda böyle dil üzerinden “iç konuşmalar” normal olabiliyor. Beyni hâlâ organize ediyor bir bakıma.
Endişe işareti gibi olur mu?
• Eğer bu tekrarlar çok yoğunlaşıp iletişimini, oyunlarını, arkadaş ilişkilerini bozuyorsa,
• Ya da kendini ifade etmek yerine sadece bu tekrarlarla oyalanıyorsa,
• Veya başka gelişim alanlarında (göz teması, oyun kurma, hayali oyun, duygu paylaşımı gibi) belirgin bir gerileme olursa
o zaman profesyonel destek almak gerekebilir.
Ama sadece bazı cümlelerini, özellikle takıldığı şeyleri kendi kendine fısıltıyla tekrar ediyorsa ve hayatının genel akışında (oyun, sosyallik, iletişim) hiçbir sorun yoksa, bu kendiliğinden azalacak bir dönem de olabilir.
Senin söylediğin “takıldığı yerde sık yapıyor” kısmı da biraz stresli anlarında kendini rahatlatmaya çalıştığını düşündürüyor bana. Şu an yeni bir şehir, doğudaki hayat, belki değişiklikler vs. de buna katkı yapıyor olabilir.
Ne yapabilirsin?
• Onunla mümkün olduğunca rahat ve doğal iletişim kurmaya devam et.
• Tekrar ettiğinde uyarma, düzeltme ya da “neden böyle yapıyorsun” gibi bir şey deme.
• Eğer tekrarın ardından doğal şekilde iletişime devam ediyorsa (örneğin istediği şeyi veriyorsan ya da sohbet sürüyorsa) bu zaten doğru yolda olduğunu gösterir.
• Küçük gevşeme, rahatlama oyunları ekleyebilirsin gününe. (Suyla oynamak, kumla oynamak, basit nefes oyunları gibi.)
Destek gerekirse nasıl bir uzmana başvurmalı?
• İyi bir çocuk gelişimi uzmanı ya da
• Çocuk psikoloğu (özellikle oyun terapisi bilen birisi) ile çalışabilirsin. chatcpt ye sordum :)