Çok bunaldım artık🥲 2 cocuk anneleri

alpmila

İlk defa buraya bende içimi dökeceğim sanırım çok doldum 🥲 4 yasına girecek bir oglum ve 6 ayına girecek bir kızım var kızımdan sonra hayatımız cok değişti cok zor bi bebek akşama kadar kucaktan inmeyen hiç bir şeyde durmayan sesi hiç kesilmeyen bi bebek yani hiç susmazmı yok surekli aglama mızlanma uyurken çığlık kıyamet zaten o doğduğundan beri oğlumla istediğim gibi ilgilenemiyorum artık büyük gözüyle görüyoruz ister istemez cok üzülüyorum oğluma , kızım çıt sesine dahi uyanıyor odaya girdiğimizi bile hissedip uyanan bi bebek bu yuzden sürekli oğlum yapma oğlum etme aksama kadar bu haldeyiz yanına pişpiş veya beyaz gürültü açıp koyuyorum sırf oğlum daha rahat oynasın diye ama o da gelişim geriliği yapıyormuş onu bile kafama cok takıyorum cok yoruldum cocugum artık evde parmak uçlarında yürüyor kardesi 5 dk uyanacak diye 🥺 önceden her gün oğlumu kitap okuyarak uyuturdum şimdi ben bebegi uyuturken kendiliğinden gidip yatağına yatıyor anne gel yanıma yat diyor az önce ama ben yine kardeşini uyutma mücadelesi veriyorum eşim nöbetçi olunca böyle oluyor o evdeyken bütün yükümü almaya çalışıyor ama olmuyor kızım babasında cok agliyor farklı kıyafet giyince bile tanımıyor ağlamaktan çatlıyor babasında ne mama içer ne uyur eşim bile 5 dk uyutmaya çalışıyor deliriyor senin hakkın ödenmez diyor . Asıl bunaldıgım konu ise kızım birinin evine gidince birisi bize gelince bile çatlayacak gibi aglıyor öyle böyle değil gecen arkadaşa iftara gittik 2,5 saat boyunca cocuk böyle aglarmı agladı arkadasın birisi geliyor bu kadar aglaması normal değil isterseniz bir acile götürelim diyor veya diğeri doktora götürelim diyor ama sırf oraya gittiğimiz için ağlıyordu bebeğim herkesten korkuyor bu kadar ağlaması normal mi Onu bilmiyorum sürekli böyle bir çay bile içmeden kalktık alışsın diyorum ama yok alıştıramıyorum aksine oğlum da arkadaşlarını çok seviyor Çok sosyal bir çocuk çevremizde kreş yok Anaokulu var Ona da Eylül’de başlayacak Kızım böyle olduğu için kimsenin evine de gitmiyorum artık bu sefer de diğer çocuğum arkadaşlarını istiyor onlara gitmek istiyor Onlar gelsin istiyor ama Yok olmuyor bir de orta yolunu bulamıyorum kızım evdeyken sürekli oğlumla ilgilenir onu alır dışarıya çıkarır oynatır gezdirir Elinden geldiğince bana destek olur bazen işten gelir yemek yapar yapamazsa Hiç dert etme bir yumurta kırar yeriz der hep beni rahatlatır evi toplar bulaşık camasır aklınıza ne gelirse hiç ses etmeden kendiliğinden yapar en büyük destekçim o zaten ama ben sürekli gergin hiç bir şeyden memnun olmayan birisi oldum çıktım 6 aydır aglamadan bir günüm geçmemiştir ne oldu bana bilmiyorum 2. Cocuktan sonra böyle oldum cok vicdan yapıyorum akşama kadar 5 dk kendime ayıramıyorum birini uyut diğerine kahvaltı hazırla diğeri uyanır mama yap altını değiş ilgilen büyükle oyna yemek yap sürekli bi koşuşturma aileden herkesten uzaktayız bu da çok zorluyor

Dlnmrc

alpmila aynı şekilde nisanda 4 yaşına gircek oğlum ve 5 aylık bebeğim var. Şu 5 aydır neler yaşadık neler atlattık gerçekten çok zor dönemler Allah yardım etsin hepimize. Kızım akşama kadar kucağımda iftarı zar zor yetiştiriyorum oğlumla hiç ilgilenemiyorum en çok da ona üzülüyorum huyu çok değişti 😞😞

Beren2323

alpmila benim büyük kızım 5 yaşında küçük kızım 2 yaşına gircek ama ilk başlarda öyle zorluklar oluyor insana hep böyle devam edecekmiş gibi geliyor ama 2 yaşından sonra yavaş yavaş düzeliyor memleketimde yaşamıyoruz haliyle çocuğum ev gezmelerine çok gitmediğimiz için alışık diildi kalabalık ortama . Gittiğimiz de ağlıyordu asla susmuyor ve kucağımdan inmiyordu ama zaman geçtikçe gittikçe insanları gördükçe alıştı

26merve26

alpmila ah bizimkide büyük 6 yaş küçük 10 aylık bugün tam bir kriz günüydü hala huysuz bi bebek bu ara ataklı da sanırım hafta sonu zehir zemberek geçti elim büyük oğlanı alıp gezdiriyor falan biz evde hapis hayatı hemen yarım saat parka çıkart hemen sıkılırbebek arabası sevmez normal araba yolculuğu sevmez anneden başkasına gitmez ben yere koyup wc bile gidemiyorum bu ara uykuda bile full memede yanına yapışık bekliyorum bi 10 dk fazla uyusun kafa dinleyim diye inan bugün sabah 7 de kalktı 12 de uyudu sonra 2 ye doğru kalktı oda yanında benle 2 yi zor gördük akşam 10 da zor bela uyudu o arada full benimleydi yalnızdık kafayı yedim eşimde büyüğü çıkardı oda park istiyor arkadaşları var çünkü onlar dışarda biz evde öyle geçti akşam iftar sonrası ağladım inan ki sıkılıyorum alışır mı diyorum yok huysuz yani huyu değişik bi bebek geçen yaz zaten doğuma denk geldi hiç çıkamadım koca kış yazı iple çekiyordum ki bu ara bu yazında zehir olacağını anladım bu hafta sonu.. ne diyim Buda geçecek işte herhalde ağlaya zırlaya ikimizde bolca göz yaşı… inşallah yanılırım ama sanmıyorum ilk oğlum hiç böyle değildi. Bu arada benim oğlumda o aylarda başka ortamlarda durmazdı bi arkadaşa gitmiştik otırmadım bile o mu bizi ağırladı ben mi onları bilemedim o kadar yorulmuş bunalmıştım ki seni çok iyi anlıyorum yani ilk çocuk desek tecrübesizlik vs dicem ama ikinci çocuklarımız hani daha rahat olması gerekirken çok zorluyorlar inan eşimle konuşuyoruz hani bu oğlumuz ilk doğsaydı 2. Bir çocuğa hayatta cesaret edemezdik büyük oğlum melekmiş vallahi melekmiş yani bide pandemi dönemindeydi onun bu zamanları ona rağmen hiç böylesine depresyona girmedim vallahi kafamı duvarlara vurasım geliyor kendime zarar veresim geliyor bugün böyle sıcak koca kupa kahveyi başımdan aşağı dökesim geldi gözüm dönüyor dualar ediyorum içimden Allahım sen benim aklıma mukayet ol diye… hep teskin ediyorum kendimi bak sağlıklılar Allahım istedin verdi daha ne istiyorsun yapma diyorum at bu düşünceleri kafandan artık kabullen diyorum yok yani sabah gözümüzü ağlayarak açıyoruz akşama kadar herşeye ağla zırla kucak kucak ona yetiş buna koştur diyorum napıyorum bu nasıl bi hayat böyle mi geçecek ömür kaldıramıyorum.. kendi ailemle görüşmüyorum zaten kayınvalide başka şehirde bir Allahın kulu yok yetiş bi nefes alayım diyeceğim bu beni daha çok bunaltıyor…

mrvmrtglc3

alpmila okurken kendimi gördüm resmen , üstelik benim ilk çocuğum da küçük yni 3 yaşına girdi , küçük de 8 aylık .
Aynı düşünceleri paylaşıyorum sizinle , her şeyi geçiyorum yorgunluk , uykusuzluk , işlerim yarım kalması vs, vicdan azabı çok zor.
Bu kız bebeklerde mi bi sorun var anlamadım benim kızım da gittiği yerlerde çığlık kıyamet ağlardı, annemlere bile gitmek istemezdim, gittiğimde kucağımda girer hiç bi yere bırakamadan geri gelirdim. Ama son bi kaç haftadır değişti, uykuları iyileşti, sürekli gördüğü kişileri yadırgamaz oldu.
Belki de bizim stresimizi hissedip öyle oluyorlar . İster istemez 2 çocuk çok daha zor, yorucu, bizim gerginliğimizi hissediyorlar.

alpmila

ataselbar o günleri iple çekiyorum yani bi cocuk arabada bile uyumazmı yok orda Bike durmuyor dikkatini hiç bir şey çekmiyor

ataselbar

alpmila geçecek hepsi💜💜

aysssssss

Azonce sinir krizi geçirip murfaktaki tabakları kırdım koca içerde maç izliyo dua et kocan destek oluyomus bacım benimki ya maç iizler ya balığa gider yada okey valla bı bunaldım evim leş gibi ve bu tek çocuk gurbette zor bacım zor anacim olsaydı bana dusurmezdi

alpmila

aysssssss benim evimde öyle şuan ve ev böyle olunca daha cok bunalıyorum hiç sosyal hayatı yok elinden geleni yapar o konuda haklısınız eşin desteği cok önemli allah yardımcınız olsun 🥲

alpmila

Dlnmrc 2. Cocuktan sonra hayat cok değişiyor her yönden bu yorgunluklar yetmezmiş gibi bir de vicdan azabı çekiyoruz hiç bir zaman tek çocuk hiç cocuk lafına katılmadım ama gerckten tek cocuk büyük rahatlıkmış 🥹

kare

Allah yardımcınız olsun râd suresi açıp dinlettirseniz sakinleştirdiğini duymuştum bi araştırın isterseniz

alpmila

kare cok teşekkür ederim dinletecegim 🙏🏻

alpmila

Beren2323 inşallah bizimkide alışır gittikçe sakinleşir biraz 🙏🏻🙏🏻🙏🏻

mrvmrtglc3

26merve26 Allah yardımcınız olsun , bugün bunalmışsınız belli. Siz önceden daha olumlu şeyler yazıyordunuz, illa ki zorluklar olacak benim de sizin gibi düşündüğüm zamanlar çok oldu.
YouTube dan çeşitli psikologların videolarını izliyorum son zamnlarda tavsiye ederim insan gerçekten evde dura dura afakanlar basıyor çok garip düşüncelere dalıyor. Güzel günlerimiz olsun inşallah ilerde

alpmila

26merve26 hani bu oğlumuz ilk doğsaydı 2. Bir çocuğa hayatta cesaret edemezdik büyük oğlum melekmiş

Bugun aynı cümleyi bende kurdum yeminle 2. Benegşm ilk cocugum olsaydı ben 2. Düşünmezdim oğlumda kendince zordu bazen uykusuz kalırdım ama bu kadar değildi ya akıllıydı yine 2. Cocuk hepsi zor olur böyle bilmiyorum allah bize yardım etsin bende sabırlı kalamıyorum e bir seyde diyemiyorum küçücük bebek bu sefer ben delirip ağlıyorum off bugunler nasılsın gececek 🥲🥹

alpmila

mrvmrtglc3 Gergin olmamak elde değildi mutlu mutlu bi arkadaşıma gidiyorum 2,5 saat catlsr gibi ağlıyor alıp eve getiriyorum ben ağlıyorum o aglıyor nasıl sakin kalacağımı bilmiyorum babası bana ver diyor yok onda da aynı öylr aglıyor bi bebek babasının kucagıma gidince bile böyle aglar mı ya

26merve26

mrvmrtglc3 amin cümlemizin inşallah yani zamanla iyi olur havalar ısınsın daha iyi olur derken daha zorlaşıyor sanki bi memnuniyetsizlik hali beni benden alıyor inan ki. Ularım geçici bi süreçtir eşimede diyorum ben kötüyüm napacam falan yani kötü olmama gibi bi şansın yok ki bu çocukla diyor haklısın diyor onunda elinden bişey gelmiyor geldiği kadar yapıyor zaten inan çöktük ailece geçen oğlum diyor ki kardeşimi başka aileye versek özler miyiz acaba diyor çocuk bile o kadar bıktı ki ay ne bileyim valla ne desem boş umarım yürüyünce falan biraz daha düzelir hep bişeyleri bekliyoruz pek düzelme olmuyor ama neyse ay çocuğunda huyu bu belli ki bişey diyemiyorum onada ama böyle yani durum 🥲

26merve26

alpmila neyseki zaman geçiyor neyseki canım…