Eymen111 ben 10 yıl kapalı kaldım , 17 yaşında kapandım, 15 yaşından beri hep bir başını ört baskısı vardı .Annem ve abim tarafından,hiç içimden gelmiyordu. 1 yıl rahat gezdim tabi mini etek kısa askililar crop veya göğüs dekoltesi hariç , saçımı salsam ,şu saçaklarini topla veya bir gün olsun az suslensem ,o günüm zehir oldu bana ,sonra saldilar beni , tabi o süreçte ben ne ailemi memnun edebildim ne çevremi ,köyde yaşardık ,evden çıksam dedikodu ,evde kalsam dedikodu ,köyde adım kötü kıza çıktı ,halbuki 16 yaşındayım .kendimi yeni yeni keşfediyorum ,sonraları çok din dersleri ile haşır neşir oldum kapanmak istedim bir gün kapandım ,o çok kapanmamı isteyen abim yüzunu burusturarak , başına taş mı düştü dedi ,annem sessiz kaldı ,koydekiler den kimse hayırlı olsun falan demedi yüzüme karşı 2 güne açılırsin dedi ,birtane köylümüz hafızlik işleri ile uğraşan bir kadın ,beni yanına çağırdı,ne icin kapandin dedi ,bende Allah’ın farzini yerine getirmek için dedim ,burun kivirdi bir sürü asalagan ,kendince iyi niyetli söz sarf etti ,2 yıl öyle böyle geçti sonra hep bir açılma isteği geldi bana ,nisanlanirsam acilicam dedim o zaman bu köyden giderim kimse laf söz edemez dedim 4 yıl sonra nisanlandim ,açılmak istemedim alışmıştım artık.ama bende de bir farkindalik oldu .Ailesine dahi kendini sevdiremiyen ben ,belki bir kez olsun takdir edilirim. sevilirim diyerek böyle bir şeye kalkismisim onu farkettim,sonra ne zaman bir açılan insan olsa asla yargilamadim ,içinde bir yerde bende çok istedim.cesaret edemedim kendimi kandırdim ,sonra evlendim çocuğum oldu ,birçok şey içimde kaldi ,sanki tesettür hayatıma girince , çevremdekiler gençliğim çocukluğum elimden alınmış gibi davrandı ,bende doğrusu budur diye kabul ettim ,kendimi hep kisitladim ,bunun doğru olmadığını evlenip başka şehire gidince ,oradaki yasamlardan öğrendim ,aslında bir insan tesettürlu ikende çocukdu gençti ,sonrası zaten artık tesettürlü olmak istemediğimi de farkettim ,belki kimilerine göre ayıp ,ve günah ama.cok mutsuzdum .açılmak istediğimi paylaştım herkes sanki o zaman çok mu mutlu olacaksın dedi dinlemedim bu sefer kimseyi açıldım başta çok utandım,çok yadırgadım , ama sacimla uğraşmak çok hoşuma gider oldu ,yıllar sonra evden çıkarken hevesli hisseder oldum ,ve yıllar sonra dışarıya çıktığım da beğeni dolu bakışları görmek ( bunu erkeklerin bakışları olarak söylemiyorum) çok hoşuma gider oldu en çok beni mutlu eden şeyse ruzgarda saclarimin uçuşmasiydi ,o an ağlamak istemistim ,gözlerim dolmuştu ,bazıları çok abartigimi dusunebilir veya burada bahanelere sigindigimi yada kendi günahıma kılıf uydurdugumu hiç umrumda değil basladda bu düşünceler yüzünden Allah’in beni terk ettiğini ,sevmediğini çok düşündüm , düşündürüldum ,ama öyle olmadığını yakin bir zaman da anladım ,çok uzattım ama bu post benim içinde biraz iç dökme gibi oldu ,ben açılmayı 8 yıl boyunca hep düşündüm acaba gercekden istiyor muyum vesvese mi diye ama gercekden istediğimi anladim bir anda verilebilecek bir karar değil bence üzerine baya bir düşünmek gerekir bence