Kızım 2 buçuk yaşında . Doğduğundan beri çok zorlandım kolikti o geçmeden diş çıkarmalar başladı ve her diş çıkarışı çok zordu . Atakları dibine kadar yaşadık . Eşim hiç ilgili bir baba olmadı. Günlük 10 15 dk oynarsa kızımızla o kadar onun dışında bütün yük üzerimde diyebilirim . Eve yardımcı çağırmamı da kabul etmez . İş saatleri de çok fazla (kendi işi diye ) anlayacağınız depresyona girdim . Çok bunaldım yoruldum . Kızıma 1 yaşından sonra tv izletmeye başladım , yeme içme konusunda da aşırı iştahsızdı hep . eşim ve ailesi de sürekli vermeyin dememe rağmen abur cubur getirince ipin ucunu kaçırdım. Kendimi çok kötü bir anne olarak görüyorum. Çocuğumu istediğim gibi asla büyütemedim . Yetemiyorum sanki kendime de vakit ayıramıyorum 🥹