3 yaşında oğlum 1 dakika bile yalnız oynamak istemiyor ve hiç boş kalmak istemiyor boya yap araba sür parka git etkinlik yap bütün gün hiç boş kalmak istemiyor tuvalate gittiğim anda annnneeeeee diye bağırıyor donumu cekemeden dışarı cıkıyorum🥹 yemek yapmak facia beraber yapıyoruz zaten ama herşeyi kendisi katmak istiyor tezgah ta oturuyor ocakta oturuyor yemek karıştırıyor mutfağı savaş alanına ceviriyor😭 babası evdeyken onunla oynamaktan o kadar sıkıldı ki adam evden kaçmak istiyor işe gitmek istiyor. Ben de uyku saati gelsin diye saatten gözümü alamıyorum. O kadar işkence gibi ki. Allahımın gücüne gitmesin varlığına bin şükür ama hiç böyle hayal etmemiştim. Görümcem in de aynı yaşta oğlu var ama o hiç böyle değil. Kayınvalimdelerde biraz kuzenleriyle takılıyor yorulur belki diyoruz saatlerce oynuyorlar ama eve geliyor yine aynı hiç bi değişiklik yok. Nefes alalım istemiyor. Kreşe bezini bıraktıramadığım için veremedim ama versemde eve dönünce yine aynı olacak sadece ben nefes alıcam o kadar. Psikolojikmen cok yorgunum hayattan gram zevk alamıyorum. Bir cıkış yolu olan varsa öneri bekliyorum 🥹