Herkese selam. Defalarca kez bu konuyu açtım ya da başlıklara yazdım. Çaresizim çaresizim diye diye ortalıkta dolanıyordum ama çare kendimizde imiş herkese motivasyon olsun😀 Benim bebeğim uykuya zor dalan bir bebekti hep. İlk aylarda bazen kucakta bazen ayakta bazen memede uyuyordu. Zamanla zamanla sallanmayı sevmez oldu, memeye sarıldıkça sarıldı. Benim de kolayıma geliyordu herhalde sadece memede uyutuyordum her zaman her ortamda. İşe başlamama az bir zaman kala bana dank etti tabi ben yokken nasıl uyuyacak diye? Bakıcıyla nasıl uyuyacak? Stres oldum sürekli bunu düşünmekten. Önce ayakta sallama denemeleri yaptım ağlama krizleri yaşadık ve başarısız olduk. (Sünnetten beri uzattığımız her an ağlıyor korkuyordu yavrum). Daha sonra gündüzleri bakıcımız akşamları da eşim evin içinde kucağında dolaştırarak pış pış yaparak uyuttular. Memeyi önce böyle uzaklaştırdım. Sonraki aşamada da ben kucağıma aldım dandini yapacağız diye. Önce uyku rutinlerini yaptım sonra ayağımda hafif salladım. Netten dandini dastana ninnisini açtım. Bunu rutin haline getirdim. Uyku rutinlerini yapıyorum altının temiz karnının tok olduğundan emin oluyorum ve şimdi dandini yapacağız diyorum. 10 dk içinde uyumuş oluyor 🥰🧿 bakıcı da ben de aynı ninniyi açıyoruz ki rutin olsun o da. Eminim bazılarına bu yeterli gelmeyecek kendi kendine uyumalı diyenler çıkacaktır ama işe başlayan anneler için memeden ayırarak uyutmak bile çok büyük lütuf bana göre. Diyeceğim o ki deneyin vazgeçmeyin bir noktada oluyor bebekte alışıyor biz başardık inşallah siz de başarırsınız 😇